Geçen gün televizyondan gelen bir sesle aniden irkildim. Reklâmlarda bir çocuk “Annecim, manyak güzel bir peynir!”diyordu. Bu nasıl bir diyalog anlamadım. Maksat ürünün reklâmını mı yapmak yoksa polemik mi yaratmak bir türlü çözemedim. Anlaşılan korkunç güzele kardeş gelmiş.
Yazık ki bu reklâmın etkisi birkaç gün sonra çocukların konuşmalarına yansıyacak. Artık çocuklar birbirlerine “Manyak güzel!” dediğinde kimsenin uyarmaya hakkı olmayacak. İşiniz yoksa bu hataları düzeltin durun. Sırf dikkat çekmek adına küçük bir çocuğu kullanarak böyle bir cümlenin sarf ettirilmesi, para için her rezilliğin makbul olduğunun göstergesi… .
Manyak veya korkunç güzel tamlamaları maalesef ki tekrar hortladı. Olağanüstü, fevkalade, harikulade gibi kelimeler varken ısrarla yanlış kullanmaya teşvik etmek de neyin nesi? Manyak, genelde insanların birbirlerine hakaret etmek için kullandığı argoda yer alan bir kavram… Herhalde anlatılmak istenen; hastalık derecesinde güzel bir peynirin satışa sunulduğu… İyi de böyle bir ürünü kim almak ister?
Bu tarz konuşmalara çok sık rastlar olduk. Birileri, “Manyak güzel olmuşsun!” ya da “Korkunç güzelsin!” dediğinde anlaşılan o ki “Manyak teşekkür ederim.” dememiz gerekecek. Sevginin, aşkın ve güzelliğin manyaklaştığı bir dönemde sağlıklı kararlar alıp uygulamak her akıllının harcı olmasa gerek...
“Ben sevdim mi pis severim.” diye başlayan ilişkilerin sonu korkunç zulümler ve ölümlerle noktalanmaya, manyak bağlanmalar ise saplantılı yaşamları doğurmaya başladı. Zaten ağzımızın tadı bozulmuştu bir de manyaklaştı tam olduk.
Laf aramızda bugünlerde ben de manyak yazılar yazmaya başladımJ)