Aslan gibi bir adamdı. Bir kükredi mi her yeri inletirdi. Ne kadar vahşi ve dışlanmış olsa da gönlünü bir bayana kaptırıp âşık olmuştu. Ve aşkını korumak için her şeyi yapıyordu. Tüm engelleri aşıp daima sevgilisinin imdadına yetişiyordu.
O yıllar, belki birçoğumuz Vincent gibi bir sevgilimiz olsun istemişizdir. Hani şu yerin altında yaşayan çirkin aslan kral… Sizi bilmem ama ben o yaşta Vincent’a âşıktım. Evde sürekli “Ben bununla evleneceğim.” diyerek gezinip dururdum. Annem ise “Bu kızda da aha bu aslan bozuntusu gibi bir bozukluk var.” diye söylenip dururdu.
O dizi bize, aslanların bile yeraltında kitap okuduğunu öğretmişti. Demirlere vurarak anlaşmayı, âşık olmak için illa ki yakışıklı birinin olması gerekmediğini, Güzel ve Çirkin’i izlerken öğrenmiştik. Bu arada yabancıların kanalizasyonlarının ne kadar geniş ve büyük olduğunu, hiç sorun çıkarmadığını da görmüş olduk.
Her bölümde, Vincent üzüldüğünde biz de üzülüyorduk. Ya da sadece ben üzülüyordum. Ne de olsa o benim aşkımdı… O kocaman salonunda ateşin karşısında kitap okurken, sevgilisinin başına bir sıkıntı geldiğini anlayıp yerinden fırlaması hala gözlerimin önünde…
Galiba ben, Vincent’ı özledim. Belki de ilk defa sonu mutlu sonla bitmeyen bir dizi izlemiş olduk. O yüzden de hala aklımdan çıkmıyor. Onun yüzünden mors alfabesini bile ezberlemeye başlamıştım. Hatta annemlere ısrarla “Biz de yeraltında yaşayalım!” diye tutturduğumu da çok iyi hatırlıyorum.
İşte o diziden sonra bir daha televizyon izlememeye karar verdimJ Kurgu ile gerçeği karıştırıp bir aslan adama âşık olunca dizi maceram da son bulmuş oldu. Yıllar da geçse Vincent için yine aynı şeyi söyleyeceğim.
Aslan gibi bir adamdı…